Zij hadden een droom. De Camino naar Santiago de Compostela.
En ik mocht helpen om die te realiseren 🙂

Een beeld zegt meer dan woorden.
Toch kunnen alle 1099 foto’s die ik onderweg tijdens onze Camino maakte niet weergeven wat er op die 150 km allemaal gebeurde.

Wat maakte deze tocht zo bijzonder?

De mensen. Vanaf de kennismaking op dag 1 (altijd een spannend moment) was het duidelijk dat ik niet ‘toevallig’ met deze 2 dames op pad zou gaan.

Het onderweg zijn. Elk op haar eigen tempo en toch altijd ‘samen uit, samen thuis’. Bergop en bergaf. Door bossen, wijngaarden, velden, kleine dorpjes en grotere steden. Langs kerken, kruisen en kapellen, smalle paadjes, drukke wegen of op een speedboot. Het één hoort bij het ander. Zonder het één kom je niet bij het ander. Achter elke bocht ligt weer iets anders. Elke brug leidt naar ‘een andere kant’, een ander perspectief. Onderweg bouwt ieder zijn eigen brug, van hier naar ginder, van gisteren naar morgen. Onderweg telden we de stappen en de kilometers. Op en af. Al zoveel afstand afgelegd, terwijl de kilometerpalen het omgekeerde deden, nog zoveel te gaan tot Santiago de Compostela.

De ruimte. Letterlijk en figuurlijk. Ruimte hebben om te stappen. Ruimte krijgen om elk haar ding te doen, om af te zien als het bergop gaat bij meer dan 30°C, om de pijn en de vermoeidheid te voelen in die laatste kilometers. Of ruimte om in zee te gaan zwemmen. Ruimte om op adem te komen aan het einde van de dag. Ruimte om de was te drogen. Ruimte voor een fijne babbel en ruimte voor stilte.

De magie van de Camino, die écht wel bestaat. De betekenis ervaren van ‘The Camino provides’, onderweg komt op je pad datgene wat je nodig hebt. Een schaduwplek om even te rusten, de zon door de wolken na een fikse regenbui, een mooi uitzicht bovenop een helling, een picknicktafel vol lekker eten, een koekje bij de koffie, een vrije tafel in het restaurant, een lekkere douche bij aankomst, een mooie stempel in onze credential, en zeker niet te vergeten de fijne ontmoetingen onderweg en de lekkere druiven van de pluksters in de wijngaard.

Wat blijft bij na deze Camino?
Al het voorgaande. Maar vooral ook de mooie woorden 🙂

“Deze Camino was een cadeau voor mezelf. Alles was geregeld. Ik hoefde zelf voor niks te zorgen, nadat ik een heel leven voor anderen gezorgd heb. Het was helemaal wat ik ervan verwacht had.”

“Ik heb mezelf overtroffen en daar ben ik fier op! Maar ik bereikte dit niet alleen; dankzij mijn medestappers en metgezellen bereikte ik dit doel!”

Dankbaarheid, dat is mijn samenvatting van 12 dagen onderweg zijn met 2 mooie mensen.
Dankbaarheid dat ik dit samen met hen mocht doen. Dankbaarheid voor hun vertrouwen.

Ondertussen staan ook de data voor 2025 online 🙂

– 5 tot 16 april 2025: Camino met Lotgenoten (van Vigo naar Santiago de Compostela, incl. de Variante Espiritual, 12 dagen, waarvan 9 wandeldagen)
👉 https://wandeleninbraga.be/…/met-lotgenoten-naar…/
– 12 tot 20 september 2025: Camino Espiritual (van Pontevedra naar Santiago de Compostela, langs de Variante Espiritual, 9 dagen, waarvan 6 wandeldagen)
👉 https://wandeleninbraga.be/…/herbronnen-vertragen-op…/

Een cadeau voor jezelf? Je verdient het! 👣🌸✨